Να φύγει και να μην ξανάρθει!
Άργησα πάλι ε; Τι να κάνουμε λίγο ο καιρός λίγο κάτι θεματάκια, τώρα βρήκα το mood που ήθελα.
Επιτέλους τέλος η ποδοσφαιρική σεζόν και είμαι σε φάση που χρόνια είχα να το ζήσω έτσι, χωρίς φιέστα δηλαδή. Δεν πειράζει κάθε εμπόδιο για καλό λένε. Η φετινή χρονιά να είναι το εφαλτήριο για το επόμενο σερί, αλλά να δούμε και μπαλίτσα.
Κι όμως ενώ έχει γίνει ότι έχει γίνει στου Ρέντη από επίσκεψη και δηλώσεις Μαρινάκη, παίκτες και προπονητές σε ένα δικό του κόσμο ήταν. Η εικόνα της τελευταίας αγωνιστικής είναι ολόκληρος ο φετινός Ολυμπιακός που είδαμε στο χορτάρι. Μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, μπερδεμένη με πολλά προβλήματα εντός των τοιχών.
Τώρα που τελείωσε το πρωτάθλημα, αρχίζουν και βγαίνουν στη δημοσιότητα αρκετά από τι έχει συμβεί στου Ρέντη όλο αυτό τον καιρό. Πάνω κάτω όλοι μας είχαμε υποψιαστεί, ακούσει, μάθει από γνωστούς και ξέραμε τι συμβαίνει. Ορθώς οι δημοσιογράφοι δεν έγραψαν τίποτα για να προστατέψουν την ομάδα. Ο κόσμος δεν ήξερε και επίσης ορθώς με τα τότε δεδομένα τα έριχναν στους πάντες.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα φέτος δεν ήταν οι διαιτησίες και τα παιχνίδια που έγιναν εκτός γηπέδων. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν πίσω από τις πόρτες των αποδυτηρίων! Το έχω γράψει πολλές φορές σε κείμενα μου, “τα κάστρα πέφτουν από μέσα”. Αυτό είναι νόμος και δεν αλλάζει, όταν δεν είσαι καλά εντός οικογένειας εννοείτε οι εξωτερικοί παράγοντες θα σου δώσουν τη χαριστική βολή.
Η ομάδα έχει θέματα σε επίπεδο ανάμεσα σε ποδοσφαιρική ομάδα και πρόεδρο. Εκεί είναι το όλο θέμα. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, είναι επιχειρηματίας και εφοπλιστής μαζί, έχει εκατό ανοιχτά μέτωπα, επαγγελματικά και δικαστικά. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να του “τρώει” αρκετό από τον χρόνο του. Για το λόγο αυτό έχει βάλει κάποιους ανθρώπους να κάνουν αυτή τη δουλειά, όπως γίνεται γενικά σε αρκετές επιχειρήσεις. Δεν μπορείς να είσαι πάνω απ’ όλα και να τα επιβλέπεις.
Ο πρόεδρος έχει κάποιες επιλογές που κράτησε από την εποχή του Κόκκαλη, συν κάποιες προσθήκες με δικά του άτομα. Μετά από 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα, ίσως κάποιοι κουράστηκαν, ή κάποιοι το γύρισαν ως δημόσιοι υπάλληλοι. Εντάξει ο πρόεδρος πληρώνει στην ώρα του, θα τα ρίχνουμε σε προπονητές και εμείς εδώ στη θεσούλα μας. Είναι σύνηθες συμβάν στην Ελλάδα κάτι τέτοιο, τι όχι;
Οπότε ενώ θα γίνουν αλλαγές στο ρόστερ και ριζικές, θα πρέπει για να πιάσουν τόπο να γίνουν και οι αλλαγές που πρέπει στου Ρέντη και Αλεξάνδρας. Θα πρέπει ο Βαγγέλης Μαρινάκης να πάρει αποφάσεις, όσο και αν είναι σκληρές! Όσο και εάν θα πρέπει να απομακρύνει συνεργάτες του ή και φίλους του. Η ομάδα θέλει ανανέωση από την αρχή, από τα θεμέλια που λέμε. Με αλλαγές μόνο στο ρόστερ θα είναι χωρίς αξία όταν θα υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που θα του λένε τα γεγονότα λάθος!
Στην τελική αυτός πληρώνει, αυτός θα τα ακούει, γιατί να μην προστατέψει την επένδυση του και να την κάνει σωστά; Είμαι σίγουρος στα τόσα χρόνια θα έχει κάνει αλλαγές και στις επιχειρήσεις του, κανείς δεν μένει αιώνια κάπου. Πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο, κάτι πιο φρέσκο. Το μοναδικό που δεν μπορείς να αγοράσεις αλλά χτίζεται είναι η εμπιστοσύνη, αυτό θέλει καιρό αλλά πρέπει να παρθεί το ρίσκο.
Η επόμενη χρονιά θα είναι πιο δύσκολη, ειδικά στους εξωτερικούς παράγοντες. Για να τους αντιμετωπίσει όμως θα πρέπει εντός τοιχών να υπάρχει ηρεμία, συσπείρωση και όλα να κυλούν ρολόι.
Έφαγα πολύ χρόνο για τα διοικητικά γιατί στα αγωνιστικά δεν μπορώ να έχω γνώμη αφού είναι δουλειά προπονητή. Πιστεύω αυτές τις τελευταίες αγωνιστικές να είδε πράγματα, να κατάλαβε σε τι ομάδα έχει έρθει και μαζί με τον Ολυμπιακό να κάνει και ο ίδιος τη δική του υπέρβαση.
Σίγουρα οι δανεικοί θα έρθουν και μερικοί που το αξίζουν θα μείνουν. Η ομάδα θα γίνει πιο “ελληνική” και αυτό θα κάνει τη διαφορά. Το βασικό είναι να φτιαχτεί ένας κορμός με έλληνες παίκτες και γύρω γύρω να έρθουν 3-4 καλοί ξένοι. Δεν χρειάζεται να έρθει ο Νειμάρ για να φτιάξεις ομάδα, αλλά παίκτες καλοί που να θέλουν να παίξουν και να δείξουν τι αξίζουν. Παίκτες τύπου Τουρέ που ήθελαν στον Ολυμπιακό να κάνουν το επόμενο βήμα.
Θα πει κάποιος, πάλι θα πουλάμε; Ναι, έτσι είναι το ποδόσφαιρο αγοράζεις, πουλάς. Εάν όμως έχεις τον βασικό κορμό σου και δεν τον αλλάζεις κάθε λίγο, αυτές οι μικρές αλλαγές – πωλήσεις δεν θα σε επηρεάζουν τόσο. Θα σου φεύγει ένα καλό μπακ, θα αγοράζεις ένα άλλο ίδιας λογικής. Εάν έχεις όμως ίδιο τέρμα και άμυνα δεν θα σου χαλάει τη μαγιά που έχεις φτιάξει.
Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια δεν είχε ποτέ βασικό κορμό, και όλο άλλαζε με αποτέλεσμα φέτος να έχει αρκετούς τουρίστες που τους ένοιαζε το κασέρι να πέφτει. Δεν είχαν καν τη δίψα για διάκριση, μετά το Champions League τα παράτησαν όλα. Δεν είναι τυχαίο το βιογραφικό κάποιων παικτών να αλλάζουν συνέχεια ομάδες.
Φτάσαμε στο σημείο να λέμε να πάρουμε τον Χριστοδουλόπουλο από το να βλέπουμε Σεμπάδες. Άλλες εποχές ο Λάζαρος ούτε κατά διάνοια δεν θα περνούσε έξω από του Ρέντη, αλλά η τρομερή χρονιά που έκανε το δίνει το δικαίωμα να διεκδικεί κάτι καλύτερο, μαγκιά του. Μαγκιά και του Ολυμπιακού εάν τον αρπάξει από την ΑΕΚ που έχει συμβόλαιο, θα είναι προσωπική νίκη απέναντι στον σοφέρ…
Το βασικό σημείο για την ομάδα του χρόνου είναι να φτιάξει ένα γρήγορο κέντρο. Ένα κέντρο με ταχύτητα θα ξεμπλοκάρει και τον Φορτούνη στο να δείξει τι πραγματικά μπορεί να κάνει. Το έχει κάνει, ξέρουμε τη μπάλα μπορεί να παίξει. Άκρα που να πατάνε περιοχή και να δίνουν σκορ και άμυνα με βασική κολώνα και γύρω του οι πιο νέοι να μάθουν να παίζουν. Εμπιστοσύνη θέλουν οι επόμενοι παίκτες και ο προπονητής.
Χρόνο και εμπιστοσύνη και να μην ζητάμε θαύματα από τον πρώτο αγώνα. Θα γίνουν και οι γκέλες, μέσα στο πρόγραμμα είναι, εκτός εάν είσαι ο Βαλβέρδε στην Μπαρτσελόνα που δεν χάνει στην Ισπανία. Η ομάδα θα κάνει νέο ξεκίνημα από το μηδέν και όχι από το 7ο σερί!
Εγώ θα είμαι εδώ να τα γράφω όπως τα βλέπω
