Μία νίκη μία ήττα στο Γερμανικό tour της διαβολοβδομάδας
Ολυμπιακός από τα παλιά στο tour που έκανε Γερμανία για τα 2 παιχνίδια της “διαβολοβδομάδας” στη Euroleague. Μία νίκη και μια ήττα χαζή μεν, αλλά και παλιά έκανε τέτοια, τι τα ξεχάσατε;
Ας πάμε στον πρώτο αγώνα στο Μόναχο όπου ο Ολυμπιακός έδειξε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από ότι είχε στο ΣΕΦ στις ήττες. Η Μπάγερν εντάξει δεν είναι Ρεάλ αλλά δεν είναι και εύκολη ομάδα ειδικά στην έδρα της, κλασσικοί Γερμανοί όπου έχουν υπολογίσει τα πάντα στην ομάδα τους. Ο Μονρό για παράδειγμα μόνο τυχαία δεν πήγε εκεί, ας ψάξουν ποιόν GM έχουν πάρει και θα καταλάβουν.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν έκανε ένα καλό παιχνίδι και κατάφερε να είναι μπροστά στα ¾ του αγώνα πάνω κάτω. Εκεί που έδειχναν όλα να πηγαίνουν καλώς έρχεται η 4η περίοδος για το black out. Ένα black out που και στα προηγούμενα χρόνια είχε σε αγώνες. Τότε που δεν έβρισκε σκορ μπροστά και μετά από τους αγώνες έβγαιναν όλοι στα ράδια και social και φώναζαν για να πάρουμε έναν σουτέρ, όλα τα χρόνια το θυμάμαι αυτό. Και τα ρίχναμε στον εκάστοτε προπονητή που το καλοκαίρι δεν έφερε τον σουτέρ, τους Αγγελόπουλους που δεν κάνουν την υπέρβαση και τα time out που ξεχνάμε να πάρουμε για να κόψουμε ρυθμό. Πραγματικά τα βλέπω μπροστά μου όλα αυτά. Ε κάτι τέτοιο έγινε την Τρίτη στο Μόναχο. Black out και ήττα με ανατροπή.
Αυτή ή εικόνα όμως έκανε όλους μας να αναρωτηθούμε πως ήρθε έτσι ή ήττα, γιατί μπορούσαμε να χάνουμε από την αρχή να μας έχουν στο +8 πάνω κάτω και να τελείωνε εκεί και να λέγαμε, οκ άλλη μια ήττα. Αλλά όχι εγώ θα μείνω στο τι είδα, ότι η ομάδα έπαιξε σωστά πάντα αυτό με νοιάζει. Γιατί ένα βράδυ μπορεί να παίξεις κουκουρούκου να σου μπουν τα σουτ και να πάρεις ένα παιχνίδι, αλλά θα χάσεις τα άλλα. Όταν όμως παίζεις ορθολογικά αργά ή γρήγορα θα σου έρθουν αποτελέσματα.
Έτσι έγινε χθες στο Βερολίνο με για μένα διαστημική εμφάνιση και βγήκαν μπροστά παίκτες που είχαν ακούσει και είχαν ακούσει και όχι άδικα. Παίκτες που έπαιξαν στις θέσεις τους βλέπε Ρούμπιτ και μέσα από συστήματα έδωσαν αυτό που πρέπει να παίρνει ο προπονητής.
Μπορεί να μην είναι παίκτες που θα μας πάνε σε Final Four, αλλά εάν είσαι μάγκας και από τον καθένα πάρεις το καλύτερο και όλοι μαζί σου παίξουν στο 6-7 τότε μπορείς να κάνεις πράγματα. Έπαιξαν και οι 12 παίκτες όπως για μένα πρέπει να γίνεται πάντα και από τον καθένα πήρε κάτι η ομάδα. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο όταν παίζεις έτσι δεν γίνεται να χανόταν δεύτερο παιχνίδι στη σειρά με τον ίδιο τρόπο.
Αυτό που βλέπω να γίνεται είναι ότι επιτέλους ο Ολυμπιακός παίρνει σκορ από τον πάγκο, καμιά φορά οι πόντοι είναι και 50-50, άλλα χρόνια ήταν στο 80-20 και 70-30, τώρα επιτέλους μοιράζετε και δεν τραβάνε το ζόρι οι συνήθεις ύποπτοι. Σιγά σιγά η ομάδα δένει και αγώνα με αγώνα θα γινόμαστε καλύτεροι, τα έχω γράψει από την αρχή της σεζόν αυτά ανατρέξτε να τα βρείτε. Στην τελική καλύτερα να βρουν τη φόρμα τους από Χριστούγεννα και μετά πάρα τώρα στην αρχή είδα και πέρυσι στην αρχή που ξεκίνησε τρένο πως κατέληξε.
Τα έχουμε πει οι στόχοι είναι νίκες στα δύο παιχνίδια με βάζελο και καλύτερο πλασάρισμα από αυτούς. Αυτό θα φέρει τεράστια μουρμούρα στους οπαδούς του γιατί έχουν μείνει με κλωστή και βελόνα στο χέρι, δεν πάνα φέρουν Πιτίνο και Πιπίνο, θα είναι πολύ διαφορετικά τα μεταξύ μας παιχνίδια σε σχέση με πέρυσι.
Εμείς την πάρτη μας και τίποτε άλλο, όλα θα έρθουν στην ώρα τους και θα είναι τα καλά…
Μέχρι τότε υπομονή και τίποτε άλλο.
