Μάρτινς γράψτους στα @@ σου και προχώρα
Αυτό ακριβώς θα πρέπει στο μυαλό του ο εκάστοτε προπονητής που είναι στον πάγκο του Ολυμπιακού.
Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε μια παθογένεια όπου τα media και όχι μόνο έχουν ποτίσει τον κόσμο που ασχολείται με την ομάδα τους. Τους έχουν κάνει να νιώσουν ότι είναι οι ίδιοι προπονητές, πρόεδροι, γενικά ότι μπορούν να κάνουν κουμάντο στην ομάδα που υποστηρίζουν.
Ο Μάρτινς μπορεί να είναι από τον περασμένο Φεβρουάριο στην Ελλάδα και να σχεδίαζε την ομάδα αλλά στα χέρια του έχει τους παίκτες πάνω κάτω 4 μήνες. Σε αυτό τον καιρό έκανε προετοιμασία και έχτιζε με το ρόστερ που είχε. Προς το τέλος των μεταγραφών το ρόστερ έκλεισε με κάποιες καλές προσθήκες.
Έτσι ο Πορτογάλος δούλεψε πάνω σε κάποια σχήματα και έφτιαξε κάποια ζευγάρια παικτών για να έχει και έτοιμους αυτοματισμούς στο παιχνίδι του μέσα στον λίγο καιρό που είχε. Σκοπός ήταν φυσικά να μπει στους ομίλους του Europa League αλλά και να ξεκινήσει με νίκες εντός στο πρωτάθλημα που είχε σερί αγώνες.
Τα κατάφερε στο 100% παίζοντας και καλή μπάλα που δεν είχαμε δει πέρυσι. Κάπου εκεί και όταν σιγά σιγά έφταναν τα δύσκολα παιχνίδια άρχισαν κάποιες φωνές απ’ έξω για το ρόστερ. Δεν το έχει ανοίξει, δεν έχουμε δει τους νέους παιχταράδες, και ότι θα καούν αυτοί που παίζουν σερί.
Στον αγώνα με τον Λεβαδειακό για το κύπελλο, έβαλε αυτές τις μονάδες και είδε, είδαμε κάποια πράγματα. Οι φωνές συνέχιζαν και έτρωγαν τη λέζα ο Μπουχαλάκης ακόμα και ο Φορτούνης.
Έτσι αποφάσισε να κάνει το χατίρι εάν μπορούμε να πούμε και κατέβασε το ρόστερ με αλλαγές που πολλοί το είχαν έτσι στο μυαλό τους. Για παράδειγμα στο κέντρο Καμαρά – Γκιλιέρμε ή τον Τουρέ τώρα όπως είναι στη θέση 10 να μοιράζει παιχνίδι.
Τυχαίο δεν θα το έλεγα αλλά ήρθαν μαζεμένα στραβά αποτελέσματα. Όχι μόνο ήρθαν ήττες αλλά και βλέπαμε κακή μπάλα, καμία σχέση με ότι είχαμε δει στις αρχές.
Εχτές ο Ολυμπιακός έδινε έναν κομβικό αγώνα για τη σεζόν και την τύχη του στην Ευρώπη. Σε άλλες εποχές θα γελούσαμε όταν λέγαμε για ομάδα από Λουξεμβούργο (αλήθεια θυμάστε την Γκρεβενμάχερ που είχαμε παίξει;). Μπορεί να έκανε φέτος τις προκρίσεις επί Λέγκια και Κλούζ αλλά παραμένει μια ομάδα από το Λουξεμβούργο. Επίπεδο ίδιο με ομάδες από Μάλτα, Ανδόρα και Ν. Φερόε. Αυτή είναι η πραγματικότητα, πριν κάποια χρόνια παίζαμε με Ατλέτικο και Γιουβέντους για να μην χάνουμε την πραγματικότητα.
Φτάσαμε λοιπόν σε αυτό τον αγώνα η ομάδα να παίζει το μέλλον της στην Ευρώπη οπότε ήταν επιτακτική η νίκη. Ο Μάρτινς κατέβασε την 11αδα που γνωρίζει και έχει δουλέψει, με μικρές αλλαγές στα δεξιά τον Τοροσίδη αντί Ομάρ, Κούτρης αντί Τσιμίκα αφού ήταν τιμωρημένος, και εξτρέμ τον Ναουέλ αντί για Λάζαρο.
Τι είδαμε; Ένα συνεχές μονότερμα και άπειρες ευκαιρίες για αρκετά γκολ. Δεν μπήκαν, αλλά προσωπικά με νοιάζει να κάνουμε ευκαιρίες, αυτό μετράει. Όταν κάνεις ευκαιρίες κάποτε θα μπουν, όταν δεν κάνεις είναι το θέμα. Για το θέμα γκολ πολλά παίζουν ρόλο και δεν θα το ρίξω εκεί που το ρίχνουν όλοι στο θέμα επιθετικού. Γιατί έχω παράδειγμα όταν ήρθε και η μηχανή των γκολ Καρντόζο και δεν άφησε δοκάρι για δοκάρι.
Μέσα σε όλα τραυματίζεται και ο Γκερέρο και τότε ο Μάρτινς πρέπει να κάνει τις αλχημείες όπου του δίνω 10 για την επιλογή του Λάζαρου μπροστά, κάτι σαν στυλ Λιβάγια ήταν. Έκανε ευκαιρίες και ίσως στα επόμενα ευρωπαϊκά παιχνίδια να ξεκινάει μπροστά. Στην Ελλάδα είναι τεράστια ευκαιρία για τον Μάνο να την αρπάξει από τα μαλλιά που λέμε και να αναγκάσει τον προπονητή να τον κάνει βασικό.
Κάπως έτσι γράφονται εξάλλου ιστορίες. Θυμάστε πως ξεκίνησε ο Ελευθερόπουλος;
Το βασικό είναι ένα. Στην Ελλάδα θα πρέπει όταν η κάθε ομάδα παίρνει προπονητή να τον κάνει να νιώσει ασφάλεια και να τον αφήσουν να δουλέψει. Και τον καλύτερο στον κόσμο να φέρεις σε 4-5 μήνες δεν μπορείς να κρίνεις τη δουλειά του. Θέλει χρόνο και υπομονή, αυτό πρέπει να γίνει και με τον Μάρτινς. Πρέπει κάποιος να του πει προχώρα με το πλάνο σου και εδώ θα είσαι μέχρι το καλοκαίρι ότι και να γίνει. Όταν όμως στην Ελλάδα έχουμε γίνει οπαδοί των τίτλων πρώτα και μετά της ομάδας ή του καλού παιχνιδιού είναι επακόλουθο να αλλάζουν οι προπονητές (σε όλες τις ομάδες) σαν τα πουκάμισα.
Το έχω ξαναγράψει, στον Μάρτινς βλέπω έναν δουλευταρά και λογικό προπονητή με αυτά που έχω δει. Σίγουρα θέλει τον χρόνο του γιατί έχει ακόμα παίκτες ανέτοιμους και όχι με δική του ευθύνη! Τον πιστεύω και σίγουρα είναι πολύ καλύτερος από τους προπονητές που πέρασαν μετά τον Σίλβα. Πρέπει να τον αφήσουμε να δουλέψει. Μην ξεχνάμε ότι είναι επιλογή Καρεμπέ, κάτι που δείχνει ότι ο οργανισμός δουλεύει σωστά. Δεν κάνουν τις μεταγραφές οι πρόεδροι αλλά οι τεχνικοί διευθυντές, ο πρόεδρος είναι για να πληρώνει και να θωρακίζει την ομάδα από εξωγενείς παράγοντες.
Υπομονή και στήριξη στα δύσκολα όπου φυσιολογικά θα έρθουν πάλι, έτσι είναι ο αθλητισμός.
ΥΓ1: Αλήθεια καταλάβατε επιτέλους γιατί έβαζε τον Μπουχαλάκη ο Μάρτινς με Καμαρά; Είδατε τι παιχνίδι έκανε ο Καμαρά χθές σε σχέση με προηγούμενους αγώνες.
ΥΓ2: ΚΦ7 ότι ποιοτικότερο στη χώρα και στην ομάδα φυσικά. Μην προσπαθείτε πολλοί να τον βαφτίσετε αρχηγό ή ηγέτη επειδή είναι ο πιο ποιοτικός. Δεν είναι τέτοιο στυλ άτομο και δεν τον ενδιαφέρει καν εάν φοράει ή όχι το περιβραχιόνιο.
ΥΓ3: Να γυρίσουν γεροί οι Γκερέρο και Χασάν, ελπίζω ο Μάνος να αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται στην ομάδα.
