Ο κυνικός πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης
Άλλη μια σεζόν μεταγραφών για την ομάδα, άλλη μια σεζόν με μουρμούρα που είναι και το σύνηθες χόμπι αρκετών στη χώρα.
Η μουρμούρα και το όλο σκηνικό κάθε καλοκαίρι που χτίζεται η ομάδα είναι παθογένεια ετών και δεν βλέπω να αλλάζει στο κοντινό μέλλον. Είναι η εποχή όπου όλοι νιώθουν πρόεδροι και κάνουν σχέδια με τα λεφτά άλλων, έχει βάλει το χεράκι του και το γνωστό παιχνίδι Championship Manager τα προηγούμενα χρόνια σε αυτό.
Δεν γράφω ένα κείμενο για να αποθεώσω ή να γλείψω τον πρόεδρο του Ολυμπιακού. Δεν με ενδιαφέρει κι όλας, αφού ποτέ δεν ήμουνα αυτό που λέμε “προεδρικός”. Ο Ολυμπιακός και ο δαφνοστεφανομένος είναι πάνω απ’ όλα. Παίκτες, πρόεδροι, οπαδοί πάνε και έρχονται ή ιδέα όμως και το ερυθρόλευκο μένουν για πάντα.
Απλώς θέλω να γράψω κάτι που κάνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης και το έχουν ξεχάσει αρκετοί γιατί απλά δεν γνωρίζουν πως έχουν τα πράγματα και θεωρούν τα χρήματα φασόλια.
Οι ομάδες καλώς ή κακώς είναι εταιρείες. Λειτουργούν ως εταιρείες (δεν θα μπορούσε και αλλιώς), αλλά έχουν δύο σημαντικές διαφορές από αυτές που ξέρουμε.
Πρώτον δεν μπορούν να μπαίνουν μέσα για μεγάλο διάστημα και δεύτερον δεν μπορούν να κλείσουν ποτέ. Στις εταιρείες που ξέρουμε στις αρχές συνήθως μπαίνουν μέσα με τη λογική να κάνουν επενδύσεις για να έχουν κέρδος πιο μετά. Εάν πάνε στραβά τα πράγματα μπορούν και να κλείσουν μετά.
Στις ποδοσφαιρικές ομάδες ενώ λειτουργούν ως εταιρείες (έσοδα-έξοδα), εντούτοις δεν μπορούν να έχουν αρνητικούς ισολογισμούς για μεγάλα διαστήματα (πως θα πληρωθούν παίκτες κτλ) και όταν φτάσουν στα όρια της χρεωκοπίας δεν μπορούν να κλείσουν! Έχουν πίσω τους ιδέες και λαό που ακολουθεί.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι επιχειρηματίας και πετυχημένος μάλιστα. Τον τελευταίο καιρό έχει ανοιχτεί πολύ και από εκεί που ήταν κυρίως στη ναυτιλία, μπήκε στα ποδοσφαιρικά (με τις όποιες παθογένειες), μπήκε στα media αλλά και στην πολιτική με τον Δήμο Πειραιά. Εκεί που στις 24 ώρες την ημέρα τις 10 για παράδειγμα τις περνούσε με τις ναυτιλιακές δουλειές του, αναγκάστηκε να σπάσει αυτό το πρόγραμμα και να βάλει μέσα και τις άλλες ασχολίες του.
Για να το κάνει πιο εύκολο και ανεκτό, είναι φυσικό να βάλει δικά του άτομα σε πόστα στις δουλειές του. Ανθρώπους που γνωρίζει και κυρίως εμπιστεύεται περιμένοντας από αυτούς αποτελέσματα. Αυτός έχει τη γενική επίβλεψη.
Γιατί γράφω όλο το παραπάνω; Για να καταλάβουν πολλοί, ότι εμείς μπορεί να χαλάμε από χόμπι κάποιες ώρες την ημέρα για την ομάδα, γιατί δεν έχουμε και τόσες πολλές ασχολίες, εκείνος δεν μπορεί να διαθέσει τόσες πολλές για την ομάδα και αυτό δεν είναι κακό! Έτσι είναι οι επιχειρήσεις.
Για το λόγο αυτό και επειδή το ήξερε ότι έχει περιορισμένο χρόνο, το ξεκαθάρισε από την αρχή που ανέλαβε την προεδρία και πλήρωσε ότι πλήρωσε από την τσέπη του για να αποκτήσει.
Είπε ότι θέλει τον Ολυμπιακό να λειτουργεί από μόνος του και να μην έχει ανάγκη κανένα πρόεδρο και καμία τσέπη στο μέλλον. Απόλυτα ορθολογική κίνηση και παντελονάτο ξεκαθάρισμα απέναντι στον κόσμο. Άλλο που εμείς δεν τα έχουμε συνηθίσει αυτά.
Ο άνθρωπος είναι χρόνια στον κόσμο των επιχειρήσεων, έχει δει και γνωρίζει πολλά. Δεν είναι μάντης για το μέλλον αλλά θέλει να έχει προβλέψει όταν ίσως έρθουν τα δύσκολα. Δείτε τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια με την ΑΕΚ και τι γίνεται τώρα με τον ΠΑΟ. Έπαθαν ότι έπαθαν γιατί δεν είχαν ανθρώπους με όραμα και ανθρώπους που πραγματικά αγαπούσαν τους συλλόγους.
Ο Μαρινάκης γνωρίζει ότι δεν θα είναι για πάντα στο τιμόνι της ομάδας, αλλά δεν θέλει και όταν θα έρθει αυτή η ώρα να αφήσει την ομάδα στον αυτόματο και να έχει τις τύχες που είχε στην προ Κόκκαλη εποχή. Γνωρίζει επίσης ότι στη χώρα το χρήμα δεν ρέει όπως παλιά και ίσως θα αργήσει να πολύ να έχουμε εποχές όπως του ‘90… Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν και αυτό το κάνει πολύ καλά. Αρέσει δεν αρέσει στον κόσμο, αυτό είπε πάνω σε αυτό το πλάνο συνεχίζει να δουλεύει και για μένα πολύ σωστά.
Τι να το κάνω να πάρω τώρα ένα, δύο πρωταθλήματα για παράδειγμα και την τρίτη χρονιά να έχω χρέος 100 εκ. Ίσως δεν θα τα έχω τώρα αλλά σίγουρα θα τα έχω στο μέλλον. Για ρίξτε μια ματιά σε τι κατάσταση είναι η Φενέρ με πάνω από 600εκ χρέος από όλα τα τμήμα της.
Τι κάνει; Πολύ απλά προσπαθεί να αυξήσει τα έσοδα της ομάδας – εταιρείας για να έχει γερές βάσεις για το μέλλον. Αυτό το πετυχαίνεις με πωλήσεις παικτών, με ακαδημίες στο να βγάζεις νέους παίκτες με μικρότερο κόστος, αλλά και να κάνεις πορείες, να κερδίζεις τίτλους για να έχεις το brand ψηλά.
Όλα αυτά μαζί φτιάχνουν το πακέτο της επιτυχίας για το τώρα και το μετά. Έτσι χτίζονται οι γερές βάσεις και η ομάδα δεν θα έχει ανάγκη καμία τσέπη στο μέλλον.
Σε αυτό το mood πρέπει να μπει και ο κόσμος όμως. Ένα test ας το πούμε είναι ο ερασιτέχνης σε μικρότερη κλίμακα βέβαια, αλλά η λογική είναι ίδια. Εάν μάθουμε από αυτό ίσως είναι και μια εικόνα από το μέλλον. Η Μπαρτσελόνα είναι ένα από τα πετυχημένα παραδείγματα.
Οι Ισπανοί το έκαναν, γιατί όχι και εμείς; Πιο έξυπνοι είναι δηλαδή από εμάς; Δε νομίζω…
Ας πάρουμε και εμείς την ευθύνη που μας αναλογεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα!
