Keep Calm #WeAreOlympiacos #ThankYou
Η σεζόν στην Euroleague δυστυχώς τελείωσε σήμερα. Δεν μπορώ να πω ότι η Ζαλγκίρις προκρίθηκε άδικα αλλά έπεσε πάνω σε καλό timing για αυτή και κακό για τον Ολυμπιακό.
Σήμερα μπήκαν όπως τους περιμέναμε, με πάθος και καρδιά, αλλά το σώμα δεν υπάκουσε όσο και να προσπαθούσαν. Το έβλεπες ξεκάθαρα να βγαίνει μέσα στο παρκέ, στα πατήματα τους, στις φάσεις πως έμπαιναν, προσπαθούσαν αλλά δεν είχαν αυτό το κάτι παραπάνω που έχουν όταν είναι στο 100% τους.
Είχα γράψει από τις αρχές που ξεκίνησα το RedView ότι η ομάδα θα είναι Βελιγράδι. Ακόμα το πιστεύω, ο σχεδιασμός και η ομάδα είναι για εκεί. Που να φανταστεί κάποιος όμως ότι θα ήμασταν σε αυτή τη φάση χωρίς ενέργεια. Θα μου πεις οι τραυματισμοί στο παιχνίδι είναι, ναι δεν διαφωνώ αλλά όλοι μαζί;
Με νύχια και με δόντια και με rotation, προσθέσεις, αφαιρέσεις η ομάδα την κανονική περίοδο τερμάτισε στις πρώτες θέσεις που δίνουν πλεονέκτημα. Συνήθειο για τον Ολυμπιακό και ένα αβαντάζ φυσικά. Η Ρεάλ που είχε τις ίδιες απουσίες το πάλευε αλλά δεν την πολυ ένοιαζε, αρκεί να είναι στην 8άδα. Εμείς είχαμε μουρμούρα όταν κάναμε και καμιά ήττα, η Ρεάλ από την άλλη έχασε 2 φορές από εμάς. Τι έγινε τώρα; Εμείς χάσαμε το πλεονέκτημα και είχαμε τους τραυματίες σε συνέχεια. Η Ρεάλ έσπασε έδρα και βλέπει τώρα στα κρίσιμα να τις γυρίζουν όλοι πίσω. Τι θέλω να πω με λίγα λόγια, ότι ο στόχος είναι οι 8, το πλεονέκτημα είναι ένας ψιλομύθος σε τέτοια τουρνουά. Εάν είσαι καλός κερδίζεις και εκτός όπως κάναμε μέσα σε Φενέρ και Ρεάλ. Δυστυχώς και το ΣΕΦ δεν είναι η καυτή έδρα που θα φοβηθεί ο αντίπαλος. Πραγματική έδρα φέτος ήταν μόνο στον 2ο αγώνα των playoffs με την Ζαλγκίρις, καμία άλλη φορά. Είδατε αυτούς τους δύο αγώνες στη Λιθουανία τι εστί καυτή έδρα και πόσο ώθηση έδωσε στους παίκτες της Ζαλγκίρις; Χωρίς πανό, χωρίς laser χωρίς τίποτα από όσα έχουμε συνηθίσει. Έχουμε μάθει αλλιώς αλλά έδρα μπορείς να κάνεις μόνο με κόσμο, ένταση και φωνή. Και μπασκετικό γήπεδο!
Ακούστηκαν πολλά για τον 3ο αγώνα, για τις επιλογές της 5άδας το κοουτσάρισμα κτλ. Δεν είμαι προπονητής δεν θα σχολιάσω, εάν πολλοί τα ξέρουν τόσο καλά και νομίζουν ότι το μπάσκετ είναι μόνο να σκοράρεις και πίσω ότι βρέξει ας κατεβάσει δεν μπορώ να πω κάτι.
Σήμερα ο Σφαιρόπουλος ότι είχε το έβαλε μέσα. Όταν οι παίκτες σου δεν είναι στο 100% και είναι στο 50% δεν υπάρχει περίπτωση να σου βγουν τα σχέδια στο πινακάκι, γιατί θέλουν ενέργεια. Ενέργεια δεν είχαμε γιατί τα κορμιά τους δεν μπορούσαν! Οπότε έκανε απλή διαχείριση και ότι βγει. Μπορεί μερικοί να είχαν καλή βραδιά αλλά με 1-2 παίκτες δεν κερδίζεις ποτέ, ας σκοράρουν όλο το βράδυ. Το μπάσκετ είναι ομαδικό και γενικά η ομάδα φαινόταν είναι κουρασμένη, ταλαιπωρημένη. Το είχε δηλώσει και στον 1ο αγώνα άλλωστε ο Σάρας ότι το γνωρίζει που έχει πρόβλημα ο Ολυμπιακός και εκεί χτυπάει. Το ξαναγράφω η έδρα έδωσε απίστευτη ώθηση στους παίκτες της Ζαλγκίρις και με κλειστά μάτια να έκαναν τα σουτ θα έμπαιναν μέσα από όλους τους παίκτες της σήμερα.
Από τη φετινή πορεία κρατάω μερικά πράγματα. Το πρώτο είναι ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο πριν γίνει ο αγώνας μέσα στο παρκέ. Ο κόσμος καλώς ή κακώς με το που άκουσε Βελιγράδι είχε στο μυαλό του “πάμε να το πάρουμε στην έδρα μας”, από αυτή τη σκέψη μέχρι να γίνει πραγματικότητα υπάρχουν κάποια βασικά βήματα που πρέπει να περάσεις.
Δεύτερον για άλλη μια χρονιά ζήσαμε αυτό που ζούμε από το 2012 και μετά. Πολύ μουρμούρα, προπονητολογία, Σπανουλιάδα και πολλά άλλα που στην Ελλάδα τα έχουμε χόμπι. Δεν θα αλλάξει η ελληνική νοοτροπία αλλά σιγά σιγά αφήνει τα σημάδια της στις αποτυχίες.
Τρίτο είναι μια απόδειξη ότι δεν έχουμε αθλητική παιδεία σε αυτή τη χώρα. Είμαστε οπαδοί στους τίτλους, τις νίκες και για τα πανηγύρια μόνο. Στις ήττες είμαστε οι πιο αυστηροί κριτές των πάντων γιατί απλώς δεν έχουμε μάθει ότι στον αθλητισμό όλα τα αποτελέσματα είναι μέσα. Όπως το 1997, 2012 και 2013 είναι η επιτυχία, έτσι πρέπει κάποτε να μάθουμε ότι υπάρχει και η αποτυχία. Στη θέση που είμαστε εμείς σήμερα ήταν τα άλλα χρόνια οι ομάδες που αποκλείαμε.
Η σεζόν στην Euroleague τελείωσε για εμάς, θα τελειώσει σε ένα μήνα για όλους. Η επόμενη θα είναι ακόμη πιο δύσκολη. Τα βασικά θέματα είναι το οικονομικό που υπάρχει πάντα στη χώρα μας και το άλλο είναι η διοργάνωση με την διαιτησία. Το τελευταίο άνοιξε ασκούς ο τράκης και έχει μπερδέψει ολόκληρη τη διοργάνωση. Μετά το ΟΑΚΑ είδαμε και σε Μπασκόνια και σε Κάουνας το γιουχάρισμα στον ύμνο της διοργάνωσης. Από τη μεγάλη σχολή μουρμούρας που ξεκίνησε ο Ζέλικο, συνέχισε ο τράκης για δικούς του λόγους και ο προπονητής – καθρέφτης του σέρβου Σάρας έκανε το ίδιο. Όχι μόνο έπαιξε με αυτό πριν τους αγώνες της σειράς αλλά κατάφερε να το μεταφέρει και στην εξέδρα. Βέβαια σήμερα στο τέλος με το αντιαθλητικό μάλλον είναι καλή η Eurolegaue για τους Λιθουανούς.
Ο Ολυμπιακός φέτος πιστεύω να προσγείωσε αρκετό κόσμο και να τους έκανε να πατήσουν Γή! Το έλεγαν οι προπονητές και οι παίκτες τίποτα δεν έχει κριθεί. Επειδή είχε τα τελευταία χρόνια τις συνεχόμενες επιτυχίες με παρουσίες στα playoffs, προκρίσεις και παρουσίες όχι μόνο σε F4 αλλά και τελικούς, νομίζουμε όλοι ότι εντάξει μωρέ το έχουμε εύκολα και θα το κάνουμε συνέχεια. Μέγα λάθος και εκεί την πατάμε! Ειδικά όταν κάνουμε και τη σύγκριση με τον ΠΑΟ που έχει ξεχάσει πως είναι το F4 μας ανεβάζει ακόμα πιο πολύ. Τίποτα δεν είναι εύκολο! Το ότι αυτή η παρέα το έκανε και στα μάτια μας φάνταζε εύκολο ισχύει, αλλά δεν είναι!
Πολλοί λένε για τις ανατροπές που ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να τις κάνει σήμερα. Θα γράψω αυτό. Το DNA δεν έχει χαθεί, υπάρχει ακόμα, αλλά από τότε που τα κάναμε με ευκολία μέχρι σήμερα έχουν περάσει και 5 χρόνια. Πέντε γεμάτα χρόνια με πάνω από 300 παιχνίδια στα κορμιά του βασικού κορμού! Δεν είναι το ίδιο, λίγο έλειψε σήμερα να γίνει πάντως μια επική ανατροπή…
Τι μένει; Να παλέψουμε για το πρωτάθλημα, τον δεύτερο στόχο για φέτος. Οι απέναντι θα το ρίξουν στο γνωστό τους κόλπο με την ΕΟΚ και τους γύρω, αλλά εάν αυτή η ομάδα είναι 100% υγιή δεν φοβάμαι τίποτα! Ακόμα και με κόντρα διαιτησία μπορεί να κάνει το break! Πολλά μπορεί να κάνει, αλλά όταν είναι ολόκληρη.
Όταν τελειώσει η σεζόν θα γίνει ταμείο και θα παρθούν αποφάσεις από όλους. Προέδρους, προπονητές, παίκτες. Το καλοκαίρι πρέπει να παρθούν αποφάσεις που ίσως φέρουν και ριζικές αλλαγές στα πάντα και θα ξεκινάμε από το μηδέν. Μέχρι τότε ο κόσμος οφείλει να είναι ασπίδα στην ομάδα και όχι κριτής! Δηλαδή τι καλό θα φέρει τώρα εάν βγαίνει ο καθένας και να λέει, να φύγει ο Σφαιρόπουλος, να σταματήσει ο Σπανούλης, να χώσουν τα διπλά λεφτά οι Αγγελόπουλοι. Θα βγει κάτι; Φυσικά και όχι, αλλά έτσι για να περνάει η ώρα, αυτό όμως μόνο κακό θα κάνει στην ομάδα.
Αρκετό κακό έχουν κάνει κάποιοι δημοσιογράφοι που πατάνε πάνω σε αυτά και δίνουν αυτό που ζητάει και ο οπαδός που δεν θα σκεφτεί και πολλά πολλά για την ομάδα. Θέλει φαγωμάρα, θα την δώσει ο δημοσιογράφος, κλικ και τηλέφωνα είναι αυτά, μην τα χάσουμε.
Για άλλη μια φορά αυτή η ομάδα μας απέδειξε γιατί έχει οπαδούς και εκτός Ελλάδας! Γιατί την σέβονται όλοι (εκτός από κάποιους εντός Ελλάδος) και γιατί θα έχει πάντα το χειροκρότημα μας στα άσχημα. Είπαμε στις χαρές όλοι μέσα.
Εξάλλου το λέει και το γνωστό μας σύνθημα: “…και αν δεν έρθει αυτό, στα @@ μας τα δυό, πάντα άρρωστοι με τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ”. Καλό είναι όχι μόνο να το φωνάζουμε αλλά να το κάνουμε πράξη! Δίπλα στην ομάδα λοιπόν!
ΥΓ1: Οι επόμενες ημέρες θα είναι ύποπτες. Δημοσιογράφοι θα ξεκινήσουν να φτιάχνουν κλίμα για τους τελικούς στην Α1. Ξέρουν πόσο εύκολα μπορούμε να “χωριστούμε” και θα κάνουν το παν. Στα media παραδέχομαι τον dpg κάνει κουμάντο μόνος του!
ΥΓ2: Υπάρχουν κάποιοι δημοσιογράφοι που στην αρχή της χρονιάς έλεγαν οτι δεν θα πάει καμία ομάδα στο F4 και θα είναι υπέρβαση εάν πάει κάποια. Είναι οι ίδιοι που αύριο θα γράφουν για κάζο του Ολυμπιακού που δεν πήγε.
ΥΓ3: Τα κάστρα πέφτουν απο μέσα, να το θυμάστε αυτό!
