Εικόνες απο το κοντινό μέλλον
Πάει και το τελευταίο εκτός έδρας ματς για την κανονική περίοδο με ήττα. Θα αργήσει η ομάδα να ξαναβγεί από τα σύνορα αφού στα playoffs έχει 2 εντός έδρας σερί.
Μπορεί το τελικό 87-85 σε πολλούς να μην αρέσει, άλλωστε σε ποιόν αρέσει η ήττα αλλά συγχωρέστε με εγώ είδα άλλα.
Καταρχάς συγχαρητήρια στον τεράστιο Βασίλη Σπανούλη που ξεπέρασε τις 1256 ασίστ στην ιστορία της Euroleague και είναι στην 1η θέση, όπου θα μείνει για πολύ καιρό εκεί. Έτσι όπως αλλάζει το μπάσκετ και οι πολύ καλοί παίκτες φεύγουν από την Ευρώπη νωρίς, πολλά ρεκόρ στο μέλλον δύσκολα θα σπάνε. Πρέπει κάποιος να παίζει στην Ευρώπη για πολύ καιρό, σε υψηλό επίπεδο και να μην έχει τραυματισμούς.
Στα δικά μας, χάσαμε με ένα τελευταίο σουτ αλλά στην ουσία δεν αλλάζει κάτι στην κατάταξη. Πάμε για την 3η ή 4η θέση, στο χέρι μας είναι στον τελευταίο εντός έδρας αγώνα με Ζαλγκίρις. Οι από κάτω ψάχνουν να ματσάρουν τους από πάνω στην κατάταξη…
Τι είδα προσωπικά που αρκετοί θα έχουν αντίθετη γνώμη με εμένα. Ότι αυτή η ομάδα είναι ανεξάντλητη. Έπαιζε χωρίς τους τους βασικούς 3-4 Παπανικολάου – Πρίντεζη όπου προσφέρουν όχι τόσο σε πόντους που τους βρίσκεις πάνω κάτω, αλλά σε ενέργεια και άμυνα! Με τα στατιστικά να γράφουν 5-13 λάθη, το ματσάκι το παίξαμε στα ίσα και με διαφορά ένα σουτ ή ένα κλέψιμο το αποτέλεσμα να ήταν υπέρ μας.
Πολλοί θα πουν για την διαφορά που χάθηκε στο τέλος της κανονικής περιόδου. Δεν διαφωνώ, ώρες ώρες όταν είμαστε μπροστά μερικοί παίκτες σα να σβήνουν ότι πάει τελείωσε, δεν είναι έτσι. Παρόλα αυτά δεν με χαλάνε τα extra 5 λεπτά να δώ Ολυμπιακό!
Στην παράταση έγινε παιχνίδι ψιλοροντέο, με γρήγορες επιθέσεις, μακρινά σουτ και κανένα πλάνο, ότι βάλει ο καθένας έτσι είχαμε 13-11 σκορ. Έκατσε η μπίλια να το βάλει η Μάλαγα και να χάσουμε, ΟΚ.
Αυτό που είδα όμως, είναι κάτι που ο Ολυμπιακός το είχε ψιλοχάσει φέτος. Αυτό που τον χαρακτήριζε. Τα μεγάλα come back! Έτσι έγινε στην 3η περίοδο με διαστημική άμυνα άφησε τη Μάλαγα μόνο με 7 πόντους για 10 λεπτά και να ξεφεύγει. Για μένα ήταν ένα πρώτο τεστ σε τέτοιες περιπτώσεις όπου χωρίς το ξανατονίζω, Πρίντεζη – Παπανικολάου που θα έδιναν ενέργεια, έγινε αυτή η επιστροφή! Με παίκτες από τον πάγκο κι άλας!
Μου άρεσε που είδα όρεξη από πολλούς. Συνήθως σε αυτή την ομάδα οι έλληνες τραβάνε από το χέρι τους ξένους, έτσι έγινε και σήμερα, αλλά οι ξένοι ήταν σε καλύτερο mood. Έδωσε ο καθένας το κάτι, από το 3ποντο του Γουίλτζερ, μέχρι τα 3ποντα του Ρόμπερτς σε καθοριστικά σημεία. Μου άρεσε σε ένα λάθος του Μακλίν που έκανε ένα χαζό φάουλ, ο Σπανούλης βγήκε μπροστά στον πάγκο και έλεγε “Μπράβο, πάμε“. Αυτό είναι αυτή η ομάδα.
Για τον λόγο αυτό και δεν τη φοβάμαι, γιατί ξέρω στα playoffs όποιος αντίπαλος και να κάτσει θα περάσει με 3-0 ή 3-1!
Το 1ο βήμα έγινε εδώ και καιρό με την κατάκτηση του πλεονεκτήματος. Το 2ο είναι οι 3 νίκες στα playoffs και τα άλλα 2 βήματα είναι οι 2 νίκες στο Final Four. Τόσο απλά.
Θα το ξαναγράψω, ναι χάσαμε, αλλά προσωπικά δεν με προβληματίζει. Η εικόνα είναι μια χαρά. Ο Σφαιρόπουλος έχει ευκαιρία να ξεκουράσει βασικούς παίκτες και οι ίδιοι να ξεπεράσουν κάποια προβλήματα που έχουν τώρα που μπορούμε. Επίσης ξεκουράζει και στην Α1 οπότε μερικοί παίκτες έχουν ένα αγώνα την εβδομάδα. Κάνει δοκιμές με σχήματα σε πραγματικές καταστάσεις και όχι σε προπόνηση. Ενώ πρέπει να το γράψω για τον Μάντζαρη που γυρνάει το χαρτί και αρχίζει να ανεβαίνει σε επίθεση και άμυνα. Μακάρι τώρα στα ματς που θα έρθουν να δώσει στην ομάδα ότι δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα στη σεζόν.
Άλλο ένα ματς που γουστάρεις να το δεις με τον ρυθμό που είχε, όπως ήταν και αυτό στη Μόσχα με ΤΣΣΚΑ. Sorry αλλά είχα ψιλοκουραστεί από τις σκληρές τακτικές στους προηγούμενους αγώνες. Τα τελευταία ματς όλες οι ομάδες τα παίζουν μια ταχύτητα κάτω, εκτός από αυτές που κυνηγούν κάτι.
Έχουμε ματσάκι στη μπάλα αύριο, είχαμε και άλλα θέματα μέσα στην εβδομάδα που θα υπάρχει καιρός πιστεύω να γραφτούν όταν δούμε κάποιες καταστάσεις πως θα καταλήξουν.
